ماه فرو ماند از جمال محمد سرو نرويد باعتدال محمد قدر فلك را كمال و منزلتى نيست در نظر قدر با كمال محمد وعده ديدار هر كسى بقيامت ليلة الاسرا شب وصال محمد آدم ونوح و خليل و موسى عيسى آمده مجموع در ظلال محمد عرصه دنيا مجال همت او نيست روز قيامت مگر مجال محمد شمس و قمر در زمين حشر نتابند نور نتابد مگر جمال محمد وان همه پيرايه بست جنت فردوس بو، كه قبولش كند بلال محمد شايد اگر آفتاب و ماه نتابد پيش دو ابروى چون هلال محمد چشم مرا تا بخواب ديد جمالش خواب نمى گيرد از خيال محمد «سعدى» اگر عاشقى كنى و جوانى عشق محمد بس است و آل محمد

نظرات شما عزیزان:

برچسب‌ها: